Po raz drugi w ramach Duszpasterstwa Młodzieży przy Parafii Wniebowzięcia NMP w Ołpinach wikariusz naszej wspólnoty ks. Edward Kobos zorganizował warsztaty „Dziel się słowem”, które odbyły się w sobotę 22 czerwca 2019 roku w Domu Rekolekcyjnym w Burzynie.

Poprowadzili je animatorzy zaproszeni do współpracy przez ks. Edwarda: pani Ewa, pani Natalia, pani Sylwia, pani Justyna oraz pani Kamila i pani Barbara.
W programie warsztatów znalazły się następujące zajęcia:
♦ Budowanie grupy
♦ Trochę tańca
♦ Dykcja – by być zrozumianym
♦ Szacunek – co to i po co?
♦ Śpiew jako DZIĘKCZYNIENIE
♦ Wprowadzenie do Eucharystii
♦ Modlitwa – potęga nadziei
♦ Przez słowo służę Ojczyźnie
♦ Bronienie grupy
Oprócz zajęć warsztatowych realizowanych w trzech grupach oraz całą grupą młodzi wraz z animatorami uczestniczyli we Mszy Świętej, która odprawiona została w kaplicy przez ks. Edwarda oraz odmówili o godz. 15.00 koronkę do Miłosierdzia Bożego. Wielkim zaskoczeniem dla  uczestników okazała się wizyta Sobotniego Gościa, a właściwie gości – pani Stanisławy Niziołek oraz jej męża pana Marka - rodziców Jasia. Mama Jasia podzieliła się z członkami grupy swoim świadectwem wiary i miłości do Jezusa. Podkreśliła, że tę silną więź z Jezusem i Duchem Świętym pomogła jej stworzyć cotygodniowa adoracja Najświętszego Sakramentu, w której uczestniczy co czwartek w naszym kościele. Opowiedziała o cudach, które dzieją się w jej życiu. Słuchając świadectwa pani Stanisławy, w niejednym oku można było dostrzec łzę wzruszenia. Ostatnim punktem warsztatów było przygotowanie czuwania przez całą grupę, a następnie wspólna adoracja w kaplicy. Krótkie, ale pełne głębokiej treści czytania przeplatane były śpiewem Scholi przy akompaniamencie gitary oraz „a cappella”. 
Pobyt w Domu Rekolekcyjnym w Burzynie był czasem integracji grupy, nabywania nowych umiejętności, budowania silnych więzi interpersonalnych, odkrywania swoich talentów, wspólnego przebywania przy stole podczas posiłków, radosnych rozmów, odwzajemnionych uśmiechów, przyjaznej rywalizacji, modlitwy poprzez słowo i śpiew, budowania jeszcze bliższych relacji z Jezusem oraz czasem wypoczynku na świeżym powietrzu, gdyż część zajęć tanecznych odbywała się na zewnątrz.

Czuwanie przygotowane przez całą grupę


Świadectwa młodych

Te warsztaty zbiegły się w czasie z różnymi trudnymi sytuacjami, wyborami, trudnościami. Podczas każdego punktu spotkania mogłam poczuć Jego obecność. Świadectwo pani Stanisławy bardzo mną poruszyło i nadal mam je w sercu. Zrozumiałam wtedy, że trzeba zaufać, nie bać się, chcieć. Podczas czuwania można było poczuć Bożą obecność w każdym Słowie, czynie, uśmiechu, piosence. Możliwość spędzenia czasu we Wspólnocie młodych ludzi, to wielki dar. Chwała Panu za ten czas!

***
Niesamowite przeżycie – poruszające świadectwa, niezwykli ludzie i niezapomniane wrażenia, ekscytujące zabawy, tańce i prace w grupach – dzięki temu wszystkiemu mogłam dogłębniej odkryć wartość życia w przyjaźni z Bogiem i ludźmi.
***
Bardzo dobrze będę wspominać te warsztaty. Nauczyłam się na nich między innymi tego, że możemy zdziałać o wiele więcej razem niż samemu. W pamięci także utkwiło mi wspólne czuwanie, nauka szacunku wobec innych, a także wspólne tańce oraz spożywanie razem śniadania, obiadu i kolacji. Mogę również śmiało napisać, że goście, którymi byli pani Stanisława i jej mąż pan Marek doprowadzili mnie oraz innych do łez swoimi opowieściami. Chcę podziękować każdej osobie, która miała swój wkład pracy w warsztatach.
***
Była miła i wesoła atmosfera. Dzięki tym warsztatom mogliśmy się nauczyć, jak pracować w grupach. A dodatkowo byliśmy z Bogiem.
***
Warsztaty były niesamowitym przeżyciem. W grupie integrowaliśmy się między sobą, ale też z Bogiem. Podczas całego spotkania można było poczuć Jego obecność, a każde słowo trafiało trzy razy mocniej do serca. Świadectwa ludzi, którzy tam byli , były nasiąknięte miłością prosto z serca oraz szczerością i zaufaniem. Przez ten dzień człowiek mógł zmienić sposób swojego myślenia chociaż o kilka stopni.  
***
Warsztaty w Burzynie już po raz drugi. Mogliśmy się wiele nauczyć poprzez modlitwę, taniec, rozmowy oraz różne zajęcia grupowe. Nie zabrakło także Eucharystii oraz czuwania, a siostry tam mieszkające bardzo ciepło nas przyjęły i nakarmiły naprawdę smacznym jedzeniem.
***
Największe wrażenie wywarło na mnie przygotowane przez nas czuwanie. W mojej pamięci pozostaną też wspaniałe tańce, zabawy integracyjne i ćwiczenia dykcji.
 

Zapraszamy do zobaczenia zdjęć i nagrań wideo, a jeżeli chcesz zobaczyć więcej fotografii KLIKNIJ TUTAJ.